Ik durf haar niet los te laten

Vorige week was er een hele mooie coachsessie. De droom van deze vrouw is dat ze kan zorgen voor anderen en haar liefde kan geven. Tijdens coaching vraag ik altijd waarom het nog niet gelukt is om de droom te realiseren en toen gebeurden er hele mooie dingen.

“Wat houd je tegen?” vraag ik haar “Angst”. “hoe ziet de angst eruit?”, vraag ik. “Ik ben het zelf, het kleine meisje van vroeger, maar ik durf haar niet los te laten” “Heeft dat kleine meisje je iets gebracht?”, vraag ik haar. “Ja wie ik nu ben, de doorzetter, de vechter dat wil ik niet kwijt”

“Waar zie je haar?” vraag ik. “Op de weg, hier links van mij” “Wat doet dat meisje?” vraag ik “Ze is boos” “Is dat goed?”, vraag ik. “Nee dat mag niet van haar moeder” “Mag het van jou?” vraag ik “Ja van mij mag ze wel boos zijn” “Zeg het maar tegen haar” vertel ik haar. “Je mag wel boos zijn. Het is goed”

“Wat gebeurd er nu?” vraag ik haar “Ze is minder boos “ “En wat gebeurd er met jou?” vraag ik “Ik loop weg” “Is dat goed?” vraag ik. “Ja, dat is goed. Dat kleine meisje blijft staan” “Durf je haar los te laten?” vraag ik.

“Ja het is goed zo”.